W projekcie ReloCare zatrudniona jestem na stanowisku postdoktoranckim. Po studiach socjologicznych w Innsbrucku i Linzu w Austrii przez cztery lata pracowałam w Instytucie Socjologii na Uniwersytecie Johannesa Keplera w Linzu przy projekcie badawczym Decent Care Work? Transnational Home Care Arrangements, w ramach którego prowadziliśmy badania nad międzynarodowym pośrednictwem usług opiekunek domowych pochodzących z krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Tytuł doktorancki uzyskałam specjalizując się w procesach uprzedmiotowienia i etnicyzacji w opiece domowej w Austrii. W ramach projektu ReloCare zajmuję się zagadnieniami polityki społecznej, opieki i migracji ze szczególnym uwzględnieniem roli agencji pośredniczących. Szczególnie interesują mnie następujące zagadnienia: czego możemy dowiedzieć się o przemianach państw opiekuńczych w Europie przyglądając się transnarodowej relokacji seniorów? Jaką rolę prywatne agencje pośrednictwa odgrywają w tej rosnącej dziedzinie gospodarki oraz jaki mają wpływ na to, jak sprawowana jest opieka? Jakiego rodzaju podmiotowości kształtują się w wyniku interakcji osób zaangażowanych w relokację opieki? Jaką rolę odgrywają przy tym nierówności społeczne i struktury władzy? Przed rozpoczęciem mojej kariery akademickiej pracowałam z osobami z niepełnosprawnościami fizycznymi i psychicznymi oraz osobami starszymi. Wszystkie te doświadczenia wzbudziły we mnie zainteresowanie problematyką dobrostanu seniorów oraz jakości oferowanej im opieki.
Kristine Krause
Pracuję jako profesorka nadzwyczajna na Uniwersytecie Amsterdamskim i jestem kierowniczką projektu ReloCare. Doktorat otrzymałam na Uniwersytecie Oxfordzkim specjalizując się w opiece transnarodowej i długoterminowej, różnorodności kulturowej oraz badaniach nad demencją. Jako antropolożka medyczna postrzegam zagadnienia związane z opieką jako punkt wyjścia do refleksji nad szerszymi zagadnieniami społecznymi i politycznymi. Pochodzę z Berlina, gdzie studiowałam na Freie Universität. Przed rozpoczęciem kariery akademickiej pracując na różnych stanowiskach zajmowałam się organizacją wydarzeń kulturalnych oraz opieką domową nad osobami starszymi i osobami z niepełnosprawnościami fizycznymi. Powyższe doświadczenia zawodowe ukształtowały mnie jako naukowczynię zaangażowaną i przyczyniły się do mojego zainteresowania problematyką praktyk opiekuńczych. Odkąd rozpoczęłam pracę na Uniwersytecie Amsterdamskim w 2014 roku współorganizuję wraz z innymi członkami zespołu Long-Term Care and Dementia inicjatywę, którą nazwaliśmy “Wieczorami Dialogu” zrzeszając badaczy, osoby z demencją, ich rodziny oraz personel medyczny. Ideę projektu ReloCare rozwijam od 2018, prowadząc badanie pilotażowe na temat Niemieckich seniorów mieszkających w Polskich domach opieki. Moje poprzednie projekty badawcze prowadziłam w Ghanie, Wielkiej Brytanii oraz Niemczech. Przed przeprowadzką do Amsterdamu pracowałam jako asystentka badawcza na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie oraz w Instytucie Maxa Plancka w Göttingen.
k.krause@uva.nl+31 626 873 481
Kristine Krause
Pracuję jako profesorka nadzwyczajna na Uniwersytecie Amsterdamskim i jestem kierowniczką projektu ReloCare. Doktorat otrzymałam na Uniwersytecie Oxfordzkim specjalizując się w opiece transnarodowej i długoterminowej, różnorodności kulturowej oraz badaniach nad demencją.
Jako antropolożka medyczna postrzegam zagadnienia związane z opieką jako punkt wyjścia do refleksji nad szerszymi zagadnieniami społecznymi i politycznymi. Pochodzę z Berlina, gdzie studiowałam na Freie Universität. Przed rozpoczęciem kariery akademickiej pracując na różnych stanowiskach zajmowałam się organizacją wydarzeń kulturalnych oraz opieką domową nad osobami starszymi i osobami z niepełnosprawnościami fizycznymi.
Powyższe doświadczenia zawodowe ukształtowały mnie jako naukowczynię zaangażowaną i przyczyniły się do mojego zainteresowania problematyką praktyk opiekuńczych. Odkąd rozpoczęłam pracę na Uniwersytecie Amsterdamskim w 2014 roku współorganizuję wraz z innymi członkami zespołu Long-Term Care and Dementia inicjatywę, którą nazwaliśmy “Wieczorami Dialogu” zrzeszając badaczy, osoby z demencją, ich rodziny oraz personel medyczny.
Ideę projektu ReloCare rozwijam od 2018, prowadząc badanie pilotażowe na temat Niemieckich seniorów mieszkających w Polskich domach opieki. Moje poprzednie projekty badawcze prowadziłam w Ghanie, Wielkiej Brytanii oraz Niemczech. Przed przeprowadzką do Amsterdamu pracowałam jako asystentka badawcza na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie oraz w Instytucie Maxa Plancka w Göttingen.
k.krause@uva.nl+31 626 873 481
Veronika Prieler
W projekcie ReloCare zatrudniona jestem na stanowisku postdoktoranckim. Po studiach socjologicznych w Innsbrucku i Linzu w Austrii przez cztery lata pracowałam w Instytucie Socjologii na Uniwersytecie Johannesa Keplera w Linzu przy projekcie badawczym Decent Care Work? Transnational Home Care Arrangements, w ramach którego prowadziliśmy badania nad międzynarodowym pośrednictwem usług opiekunek domowych pochodzących z krajów Europy Środkowo-Wschodniej.
Tytuł doktorancki uzyskałam specjalizując się w procesach uprzedmiotowienia i etnicyzacji w opiece domowej w Austrii. W ramach projektu ReloCare zajmuję się zagadnieniami polityki społecznej, opieki i migracji ze szczególnym uwzględnieniem roli agencji pośredniczących.
Szczególnie interesują mnie następujące zagadnienia: czego możemy dowiedzieć się o przemianach państw opiekuńczych w Europie przyglądając się transnarodowej relokacji seniorów? Jaką rolę prywatne agencje pośrednictwa odgrywają w tej rosnącej dziedzinie gospodarki oraz jaki mają wpływ na to, jak sprawowana jest opieka? Jakiego rodzaju podmiotowości kształtują się w wyniku interakcji osób zaangażowanych w relokację opieki? Jaką rolę odgrywają przy tym nierówności społeczne i struktury władzy?
Przed rozpoczęciem mojej kariery akademickiej pracowałam z osobami z niepełnosprawnościami fizycznymi i psychicznymi oraz osobami starszymi. Wszystkie te doświadczenia wzbudziły we mnie zainteresowanie problematyką dobrostanu seniorów oraz jakości oferowanej im opieki.
v.prieler@uva.nlMariusz Sapieha
Uzyskałem tytuł magisterski w dziedzinie antropologii na Uniwersytecie Warszawskim oraz antropologii medycznej na Uniwersytecie Amsterdamskim prowadząc badania na temat procesu diagnostycznego w Polskiej psychiatrii klinicznej. Oprócz pracy akademickiej doświadczenia zawodowe nabywałem pracując w wielu różnych miejscach i branżach m.in. sprzedając pamiątki i przekąski obok drugiego najważniejszego wodospadu na Islandii czy prowadząc statystyki covidowe w sieci domów opieki w Wielkiej Brytanii. W ramach projektu ReloCare jestem odpowiedzialny za badanie trendu relokacji w Polsce. Mówię po Polsku, Angielsku i Niemiecku. Z projektem związany jestem od samego początku zaczynając jako asystent badawczy w badaniu pilotażowym, teraz jako badacz doktorancki samodzielnie rozwijając własny projekt. Prowadzę badania wielostanowiskowe podróżując przez Polskę i rozmawiając o relokacji seniorów z wszystkimi zaangażowanymi w ten trend osobami i organizacjami. Moje zainteresowania oscylują wokół przedsiębiorczości, materialności, infrastruktury oraz uwarunkowań historycznych. Moimi dociekaniom przyświecają następujące pytania badawcze: w jaki sposób relokacja niemieckojęzycznych seniorów wpływa na powstawanie nowej infrastruktury opiekuńczej w miejscach, do których seniorzy się przenoszą? Jakie wyobrażenia na temat opieki mają osoby i instytucje zaangażowane w ten proces oraz jakie konsekwencje ma to dla lokalnej infrastruktury opiekuńczej? W jaki sposób Polscy przedsiębiorcy przygotowują swoje oferty dla (potencjalnych) Niemieckich klientów? Jakiego rodzaju aspiracje uwidaczniają się w tych działaniach?
m.r.sapieha@uva.nl
Mariusz Sapieha
Uzyskałem tytuł magisterski w dziedzinie antropologii na Uniwersytecie Warszawskim oraz antropologii medycznej na Uniwersytecie Amsterdamskim prowadząc badania na temat procesu diagnostycznego w Polskiej psychiatrii klinicznej.
Oprócz pracy akademickiej doświadczenia zawodowe nabywałem pracując w wielu różnych miejscach i branżach m.in. sprzedając pamiątki i przekąski obok drugiego najważniejszego wodospadu na Islandii czy prowadząc statystyki covidowe w sieci domów opieki w Wielkiej Brytanii.
W ramach projektu ReloCare jestem odpowiedzialny za badanie trendu relokacji w Polsce. Mówię po Polsku, Angielsku i Niemiecku. Z projektem związany jestem od samego początku zaczynając jako asystent badawczy w badaniu pilotażowym, teraz jako badacz doktorancki samodzielnie rozwijając własny projekt.
Prowadzę badania wielostanowiskowe podróżując przez Polskę i rozmawiając o relokacji seniorów z wszystkimi zaangażowanymi w ten trend osobami i organizacjami. Moje zainteresowania oscylują wokół przedsiębiorczości, materialności, infrastruktury oraz uwarunkowań historycznych.
Moimi dociekaniom przyświecają następujące pytania badawcze: w jaki sposób relokacja niemieckojęzycznych seniorów wpływa na powstawanie nowej infrastruktury opiekuńczej w miejscach, do których seniorzy się przenoszą? Jakie wyobrażenia na temat opieki mają osoby i instytucje zaangażowane w ten proces oraz jakie konsekwencje ma to dla lokalnej infrastruktury opiekuńczej? W jaki sposób Polscy przedsiębiorcy przygotowują swoje oferty dla (potencjalnych) Niemieckich klientów? Jakiego rodzaju aspiracje uwidaczniają się w tych działaniach?
m.r.sapieha@uva.nl
Matouš Jelínek
Jestem doktorantem na Wydziale Antropologii Uniwersytetu Amsterdamskiego. W ramach projektu ReloCare interesuje mnie życie codzienne w domach opieki, a w szczególności relacje pomiędzy niemieckojęzycznymi seniorami i historią miejsc, do których się przenoszą. Podczas mojej kariery akademickiej moje zainteresowania naukowe oscylowały wokół mechanizmów tożsamości etnicznej i autoidentyfikacji oraz krzyżowania się etniczności, tożsamości płciowej i klasowej w kontekście edukacji, opieki instytucjonalnej i usług społecznych. Tytuł licencjacki uzyskałem w dziedzinie antropologii społecznej i gender studies. Mogę pochwalić się trzykrotnym tytułem magistra, który uzyskałem na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Masaryka w Brnie, Wydziale Antropologii Społecznej Rozwoju na Uniwersytecie Bergen w Norwegii oraz w zakresie pracy społecznej również na Uniwersytecie Masaryka w Brnie. W przeszłości pracowałem jako pracownik socjalny w klubie młodzieżowym oraz jako badacz w Research Institute for Labour and Social Affairs (RILSA). Posiadam szerokie kompetencje w zakresie pracy z dziećmi dotkniętymi wykluczeniem społecznym, osobami z niepełnosprawnością oraz seniorami. Powyższe doświadczenia związane z problematyką projektu ReloCare ukształtowały moje zainteresowanie praktykami opiekuńczymi.
m.jelinek@uva.nlMatouš Jelínek
Jestem doktorantem na Wydziale Antropologii Uniwersytetu Amsterdamskiego. W ramach projektu ReloCare interesuje mnie życie codzienne w domach opieki, a w szczególności relacje pomiędzy niemieckojęzycznymi seniorami i historią miejsc, do których się przenoszą.
Podczas mojej kariery akademickiej moje zainteresowania naukowe oscylowały wokół mechanizmów tożsamości etnicznej i autoidentyfikacji oraz krzyżowania się etniczności, tożsamości płciowej i klasowej w kontekście edukacji, opieki instytucjonalnej i usług społecznych.
Tytuł licencjacki uzyskałem w dziedzinie antropologii społecznej i gender studies. Mogę pochwalić się trzykrotnym tytułem magistra, który uzyskałem na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Masaryka w Brnie, Wydziale Antropologii Społecznej Rozwoju na Uniwersytecie Bergen w Norwegii oraz w zakresie pracy społecznej również na Uniwersytecie Masaryka w Brnie.
W przeszłości pracowałem jako pracownik socjalny w klubie młodzieżowym oraz jako badacz w Research Institute for Labour and Social Affairs (RILSA). Posiadam szerokie kompetencje w zakresie pracy z dziećmi dotkniętymi wykluczeniem społecznym, osobami z niepełnosprawnością oraz seniorami. Powyższe doświadczenia związane z problematyką projektu ReloCare ukształtowały moje zainteresowanie praktykami opiekuńczymi.
m.jelinek@uva.nlCzłonkowie Szerszego Zespołu
Photographer: Pia Miller-Aichholz
In my post-doctoral research at the London School of Hygiene and Tropical Medicine, I joined the Forms of Care study on end-of-life care, which studied the stopping or not starting of new treatments as forms of care. In this study and within my fellowship research on patient and family experiences of intensive care and COVID, I further developed my collaborative approach to care research, driven by a commitment to theoretically rich work that can inform and improve care practices.
Currently, I am based at the Nuffield Department of Primary Care of the University of Oxford, where I conduct an ethnography on timely access to general practice appointments in the UK. I support ReloCare as an ethics advisor on vulnerability; I help the team navigate research with people who are deemed vulnerable and less easy to include, and furthermore co-supervise Matouš Jelínek.
Within my research, I take a particular interest in issues related to ageing and care in transnational contexts. More specifically, I have worked on the international migration of care workers as well as retirees who seek care at their destination. I conducted my fieldwork research mainly in East and Southeast Asia regions (China, Japan, Thailand, Malaysia, Singapore, the Philippines, Indonesia, and Vietnam).
Since 2020, I have been exploring the emerging new service industry around death and dying, in Japan and other places, which fill in infrastructural gaps between the state, community, and family. I support ReloCare as an associated researcher and advisor.
I also studied the mobility of Polish nurses, particularly in Norway. At the Centre for Migration Studies, I recently conducted research for the Horizon 2020 project “Norms and Values in the European Migration and Refugee Crisis” (NoVaMigra) with an emphasis on civil society’s activities. Its results were published in a Europe and the Refugee Response. A Crisis of Values? volume, co-edited by Elżbieta M. Goździak and Brigitte Suter; as well as articles on Polish Solidarians and the role of religion in activism. I am an associate professor at the Department of Anthropology and Ethnology at the Adam Mickiewicz University in Poznań and director of the Centre for Migration Studies. In my free time, I travel, grow veggies and flowers, read novels, and knit. I support ReloCare as an ethics advisor for Poland.
Moreover, I am a research fellow for the Global Conflicts and Local Interactions research programme (Strategy AV21) at the Czech Academy of Sciences, a research fellow at The Carl Polanyi Social Research Centre for Global Studies (Corvinus University in Budapest), and a member of the State and Care Network at the University of Vienna. Furthermore, I am a member of the editorial board for the disciplinary journal Gender a výzkum /Gender and Research. I support ReloCare as an ethics advisor for research in Slovakia and the Czech Republic.
Furthermore, I have been a member of the EuroCare research network since 2020 and the Karl Polanyi Research Center for Global Social Studies since 2017. I organize scientific webinars and conferences for the Department of Qualitative Sociology at the Hungarian Sociological Association. I support ReloCare as an advisor for research in Hungary.
Previously, I worked for the Institute of Sociology at the Ludwig Maximilian University in Munich (2006-2013) and the Max-Planck Institute for the Study of Religious and Ethnic Diversity in Göttingen, Germany (2010-2013). My research interests include diversity, conviviality, and racism within contexts of transnational social relations, intersectionality, and qualitative research methods. My most recent book, published by Palgrave in March 2022, is Revisualising Intersectionality (co-authored with Elahe Haschemi Yekani and Tiara Roxanne). I support ReloCare as an advisor.
I am particularly interested in the ways a state tries to ‘do good’ and frames elderly and care professionals in particular ways, along with the struggles and translations at various levels, including elements of de-politisation (silencing). In other words, the kind of subjectivities care professionals and the 'oldest old’ have or are allowed to inhabit.
Recently, I analysed fiction and memoirs to understand some of the challenges elderly, their families, and sometimes even professionals encounter at the receiving end of policies. I draw upon feminist theorising on care, recognition, state, and neo-liberalising. Methodologically, I use discourse analysis, interviews, etc. I co-edited three books: Dilemmas of Care in the Nordic Welfare State – Continuity and Change (2005), Europeanisation, Care and Gender: Global Complexities (2011), and A care crisis in the Nordic welfare states? (2022), as well as Struggles in (Elderly) care – a feminist View (2017) and published in leading international journals. I support ReloCare as an advisor.
Członkowie Szerszego Zespołu
Photographer: Pia Miller-Aichholz
In my post-doctoral research at the London School of Hygiene and Tropical Medicine, I joined the Forms of Care study on end-of-life care, which studied the stopping or not starting of new treatments as forms of care. In this study and within my fellowship research on patient and family experiences of intensive care and COVID, I further developed my collaborative approach to care research, driven by a commitment to theoretically rich work that can inform and improve care practices.
Currently, I am based at the Nuffield Department of Primary Care of the University of Oxford, where I conduct an ethnography on timely access to general practice appointments in the UK. I support ReloCare as an ethics advisor on vulnerability; I help the team navigate research with people who are deemed vulnerable and less easy to include, and furthermore co-supervise Matouš Jelínek.
Within my research, I take a particular interest in issues related to ageing and care in transnational contexts. More specifically, I have worked on the international migration of care workers as well as retirees who seek care at their destination. I conducted my fieldwork research mainly in East and Southeast Asia regions (China, Japan, Thailand, Malaysia, Singapore, the Philippines, Indonesia, and Vietnam).
Since 2020, I have been exploring the emerging new service industry around death and dying, in Japan and other places, which fill in infrastructural gaps between the state, community, and family. I support ReloCare as an associated researcher and advisor.
I also studied the mobility of Polish nurses, particularly in Norway. At the Centre for Migration Studies, I recently conducted research for the Horizon 2020 project “Norms and Values in the European Migration and Refugee Crisis” (NoVaMigra) with an emphasis on civil society’s activities. Its results were published in a Europe and the Refugee Response. A Crisis of Values? volume, co-edited by Elżbieta M. Goździak and Brigitte Suter; as well as articles on Polish Solidarians and the role of religion in activism. I am an associate professor at the Department of Anthropology and Ethnology at the Adam Mickiewicz University in Poznań and director of the Centre for Migration Studies. In my free time, I travel, grow veggies and flowers, read novels, and knit. I support ReloCare as an ethics advisor for Poland.
Moreover, I am a research fellow for the Global Conflicts and Local Interactions research programme (Strategy AV21) at the Czech Academy of Sciences, a research fellow at The Carl Polanyi Social Research Centre for Global Studies (Corvinus University in Budapest), and a member of the State and Care Network at the University of Vienna. Furthermore, I am a member of the editorial board for the disciplinary journal Gender a výzkum /Gender and Research. I support ReloCare as an ethics advisor for research in Slovakia and the Czech Republic.
Furthermore, I have been a member of the EuroCare research network since 2020 and the Karl Polanyi Research Center for Global Social Studies since 2017. I organize scientific webinars and conferences for the Department of Qualitative Sociology at the Hungarian Sociological Association. I support ReloCare as an advisor for research in Hungary.
Previously, I worked for the Institute of Sociology at the Ludwig Maximilian University in Munich (2006-2013) and the Max-Planck Institute for the Study of Religious and Ethnic Diversity in Göttingen, Germany (2010-2013). My research interests include diversity, conviviality, and racism within contexts of transnational social relations, intersectionality, and qualitative research methods. My most recent book, published by Palgrave in March 2022, is Revisualising Intersectionality (co-authored with Elahe Haschemi Yekani and Tiara Roxanne). I support ReloCare as an advisor.
I am particularly interested in the ways a state tries to ‘do good’ and frames elderly and care professionals in particular ways, along with the struggles and translations at various levels, including elements of de-politisation (silencing). In other words, the kind of subjectivities care professionals and the 'oldest old’ have or are allowed to inhabit.
Recently, I analysed fiction and memoirs to understand some of the challenges elderly, their families, and sometimes even professionals encounter at the receiving end of policies. I draw upon feminist theorising on care, recognition, state, and neo-liberalising. Methodologically, I use discourse analysis, interviews, etc. I co-edited three books: Dilemmas of Care in the Nordic Welfare State – Continuity and Change (2005), Europeanisation, Care and Gender: Global Complexities (2011), and A care crisis in the Nordic welfare states? (2022), as well as Struggles in (Elderly) care – a feminist View (2017) and published in leading international journals. I support ReloCare as an advisor.
